«H πιο συναρπαστική ανακάλυψη»: Eπανεμφανίστηκε μετά από 40 χρόνια η μυστηριώδης «αράχνη - λύκος»

Ένα μικροσκοπικό είδος αράχνης που θεωρούνταν οριστικά εξαφανισμένο από τη Βρετανία επανεμφανίστηκε σε μια απομονωμένη περιοχή που είναι προσβάσιμη μόνο με βάρκα. Πρόκειται για την Aulonia albimana, μέλος της οικογένειας των αραχνών λύκων (wolf spiders), με τα χαρακτηριστικά πορτοκαλί πόδια και βρέθηκε στη νήσο Ουάιτ (Isle of Wight) σε σημείο που βόσκουν πρόβατα της φυλής Hebridean.

Η αράχνη αυτή δεν είχε μέχρι πρότινος κοινό όνομα, όμως οι επιστήμονες την ονόμασαν «αράχνη-λύκος με λευκές αρθρώσεις» λόγω των ανοιχτόχρωμων «κόμπων» στα στοματικά της εξαρτήματα (palps) και της δραματικής στιγμής της ανακάλυψής της, που έγινε κυριολεκτικά την τελευταία στιγμή.

Όπως αναφέρει δημοσίευμα του Guardian η επανεύρεσή της έγινε περισσότερο από ένα μίλι μακριά από την παλιά της αποικία, στο εθνικό καταφύγιο Newtown, που ανήκει στο National Trust. Οι εντομολόγοι Mark Telfer και Graeme Lyons ήταν οι πρώτοι που την εντόπισαν.

Ο Telfer, επικεφαλής της έρευνας, δήλωσε: «Αυτή είναι μια από εκείνες τις ανακαλύψεις που δεν ξεχνάς ποτέ. Να βρίσκεις ένα είδος που θεωρούσαμε χαμένο για 40 χρόνια είναι συναρπαστικό». Ο Lyons πρόσθεσε πως είχαν μόνο τέσσερις ώρες στη διάθεσή τους πριν τους παραλάβει η βάρκα. «Βρήκα την πρώτη με εννέα λεπτά να απομένουν και τη δεύτερη κυριολεκτικά στο τελευταίο λεπτό», είπε. «Έχω δει 559 είδη αραχνών στα Βρετανικά νησιά και αυτή ήταν με διαφορά η πιο συναρπαστική ανακάλυψη».

Οι αράχνες λύκοι, περίπου 38 είδη στο Ηνωμένο Βασίλειο, πήραν το όνομά τους από τον τρόπο που κυνηγούν: κυνηγούν το θήραμά τους στο έδαφος και πηδούν πάνω του όπως οι λύκοι.

Η μυστηριώδης αράχνη με τις «λευκές αρθρώσεις»

Η μικροσκοπική Aulonia albimana, της οποίας το σώμα δεν ξεπερνά τα 4 χιλιοστά, παραμένει αινιγματική ως προς τις κυνηγετικές της συνήθειες. Αν και ανήκει στις αράχνες λύκους, δημιουργεί και λεπτό ιστό, κάτι που οι επιστήμονες δεν μπορούν ακόμη να εξηγήσουν. Η τελευταία φορά που είχε καταγραφεί στο Ηνωμένο Βασίλειο ήταν το 1985.

Το σημείο όπου επανεμφανίστηκε είχε με την πάροδο του χρόνου υπεραναπτυχθεί από βλάστηση. Το National Trust, ωστόσο, το αποκατέστησε αφήνοντας τα Hebridean πρόβατα να βόσκουν ελεύθερα, διατηρώντας το έδαφος χαμηλό και φωτεινό, ακριβώς το είδος περιβάλλοντος που προτιμά η αράχνη.

Η Helen Smith, υπεύθυνη διατήρησης της Βρετανικής Αραχνολογικής Εταιρείας, χαρακτήρισε την ανακάλυψη «μία από τις πιο εντυπωσιακές επανεμφανίσεις εξαφανισμένων ειδών του αιώνα»: «Μετά από αλλεπάλληλες αποτυχημένες προσπάθειες να τη βρούμε στις παλιές της τοποθεσίες, φαινόταν όλο και πιο πιθανό ότι είχε προστεθεί στη θλιβερή λίστα των εξαφανισμένων ειδών της Βρετανίας».

Η επόμενη φάση των ερευνών θα επικεντρωθεί στον προσδιορισμό του μεγέθους του πληθυσμού και στις περιβαλλοντικές συνθήκες που χρειάζεται για να επεκτείνει την παρουσία της και να εξασφαλιστεί η επιβίωσή της. Ο Paul Davies, διαχειριστής υπαίθρου του National Trust στη νήσο Ουάιτ, δήλωσε: «Διαχειριζόμαστε αυτό το σπάνιο ασβεστολιθικό λιβάδι εδώ και χρόνια για να ενισχύσουμε τη βιοποικιλότητα. Το να βλέπεις τη δουλειά αυτή να αποδίδει με την επιστροφή ενός τόσο σπάνιου είδους είναι απίστευτα ικανοποιητικό».